Relacja z targów Meble Polska i Home Decor
Targi Meble Polska i Home Decor po ponad dwuletniej przerwie ponownie zagościły w kalendarzu Międzynarodowych Targów Poznańskich. Bardzo się cieszę, że przedstawiciele branży meblarskiej mogli znowu się spotkać, wymienić doświadczeniami i nawiązać nowe kontakty.
Czym charakteryzowały się tegoroczne targi? Z moich obserwacji wyłaniają się trzy dominujące trendy – dotyczą one mebli tapicerowanych, mebli z drewna i powrotu do rękodzieła. Pokrótce je Wam scharakteryzuję.
Trend 1. Puszyste, miękkie i niezwykle wygodne meble tapicerowane
Czym charakteryzują się współczesne meble tapicerowane?
Podczas tegorocznych targów wielu polskich producentów postawiło na jasne kolory, miękkie i puszyste tkaniny, jak również obłe kształty. Tkaniny utrzymane w przyjemnych w odbiorze kolorach ziemi – beżach, kremach, latte, a nawet i delikatnych rudościach. Ich miękka i puszysta struktura oddziałuje na nasze zmysły.
Tradycyjne, modułowe, z podnóżkiem lub zagłówkiem zestawy mebli tapicerowanych przybierają dzisiaj dowolne formy, w zależności od naszych potrzeb. Możemy zdecydować się na klasyczną sofę z efektowną linią oparcia, lub nowoczesny model modułowy, którego kształt i konfiguracja zależy wyłącznie od naszej wyobraźni.
Z założenia meble te mają wnieść do naszych domów ciepło i przytulność, a już przez samą swoją formę zachęcają nas do niczym niezakłóconego odpoczynku.
Trend 2. Meble z naturalnego drewna inspirowane stylem japandi
U goszczących wystawców odnalazłam wiele kolekcji mebli z litego drewna, utrzymanych w jasnych odcieniach, z zaoblonymi bokami i ryflowanymi frontami. W takim stylu utrzymane były zarówno komody, regały jak i stoły jak czy szafy. Bardzo oryginalnie prezentowały się okrągłe stoły z ryflowanymi podstawami w kształcie walca wraz z krzesłami z naturalnego drewna o zaokrąglonych oparciach.
O co zatem chodzi z tym japandi?
Dostrzegam ostatnio coraz większą fascynację Dalekim Wschodem… Znajomi maturzyści mówią, że chcą studiować sinologię, a nawet jeśli się na nią nie dostaną, i tak pójdą na kurs chińskiego lub japońskiego, na księgarskich półkach widzę wśród bestsellerów książki o tematyce Orientu, a moja córka zarzeka się, że chce nosić na co dzień japońskie parasolki… 😊 Azja „chodzi za mną” również w pracy. Głównie za sprawą aranżacji w stylu japandi, o które ostatnio coraz częściej pytają klienci.
Japandi we wnętrzach to esencja stylu skandynawskiego i japońskiego. Surowość, prostota, geometryczność, naturalne kolory i materiały dominujące w Europie Północnej zestawione z przytulną skromnością, monochromatyzmem i harmonijnym przenikaniem się poszczególnych elementów wprost ze Wschodniej Azji.
Ilość ustępuje tu miejsca dobrej jakości i przemyślanym wyborom mającym ścisły związek ze stylem życia, w którym nie otaczamy się przypadkowymi i zbędnymi przedmiotami.
Raczej świadomie rezygnujemy z nich na rzecz rozwiązań, które przybliżą nas do natury i będą służyć przez długie lata. Utrzymane w jasnej kolorystyce meble w stylu japandi (wykonane najczęściej z materiałów takich jak drewno, bambus czy rattan) charakteryzuje prosta, lekka forma.
Komu spodoba się styl japandi?
Myślę, że styl japandi idealnie wpisuje się w najnowsze trendy z powodu swojej ponadczasowości i ekologiczności. Idea wybierania prostych rozwiązań aranżacyjnych i powrotu do natury współgra nie tylko z nurtem eko i rosnącą potrzebą dbałości o środowisko, ale też dążeniem do uczynienia z wnętrza prywatnej oazy – miejsca, w którym poczujemy się komfortowo, bezpiecznie i będziemy mogli wreszcie nieco zwolnić tempo.
Jego niepowtarzalny klimat z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom minimalizmu doceniającym wysoką jakość produktu.
Trend 3. Powrót do natury, lokalnego rzemiosła i rękodzieła
Wytwory rękodzielnicze w postaci obrazów (zarówno tych malowanych, jak i tych plecionych ręcznie z juty), ceramiki, lamp, lampionów i parawanów odnaleźć można było w strefie poświęconej tematyce home & decor. Ich twórcami są lokalni rzemieślnicy i małe manufaktury, które przyjechały na targów z różnych zakątków Polski, by z dumą zaprezentować swoje dzieła.
Moja fascynacja naturalnymi materiałami i formami trwa, odkąd pamiętam 😊 Z tym większą satysfakcją obserwuję, że jako społeczeństwo „wracamy do korzeni”, zaczynamy na nowo doceniać połączenia między teraźniejszością a przeszłością i ponownie odkrywać korzyści płynące z obcowania z naturą.
Tendencja ta uwidacznia się również w projektowaniu wnętrz. Natura jest w nich obecna i pozwala zrozumieć, że sami stanowimy jej część – sprzyja relaksowi i skłania nas do zatrzymania się i docenienia tego, co znajduje się tuż obok, a czego często nie dostrzegamy, bo mocno pochłaniają nas codzienne wyzwania.
Powrót do organicznych form, naturalnych materiałów i ponowne docenienie rzemiosła stały się odzwierciedleniem naszego stylu życia, który wyraźnie odbija się w aranżacjach. Ich indywidualny charakter potęguje poczucie wyjątkowości i pewność, że są jedyne w swoim rodzaju, a oprócz tego odpowiadają naszym potrzebom. To swego rodzaju lekarstwo na powszechność i identyczność, które otaczają nas niemal z każdej strony.
Wyobraźcie sobie na przykład, że klientów czasem szczerze dziwi to, że na meblach z naturalnego drewna widać spękania… Są zaskoczeni, że mogą wejść w interakcję ze szlachetnym surowcem – poczuć pod palcami jego strukturę i podziwiać wszelkie celowo zachowane „niedoskonałości”, będące znakiem upływu czasu, takie jak sęki, różnice w usłojeniu czy niejednorodny kolor. Produkt dostępny w masowej sprzedaży nie zapewni im tego rodzaju doznań zmysłowych i takiego poziomu więzi z materiałem. Moim zadaniem (chociaż chyba bardziej „powołaniem” 😊) jest pokazanie im, że wybór mebli, tekstyliów, elementów szklanych, ceramiki czy dekoracji z naturalnych materiałów, które zachwycą nie tylko swoją wysoką jakością, ale i spersonalizowaną formą, może nie do poznania odmienić miejsce, w którym żyją.
Często są one wykonywane ręcznie lub z wykorzystaniem metod rzemieślniczych, zgodnie z koncepcją slow design. Powstają z lokalnych materiałów, u ludzi od pokoleń związanych z danym regionem, posiadających nie tylko ogromną wiedzę na temat surowca, z którym pracują, ale i wielki szacunek do niego. Słuchanie i podglądanie ich niezwykle mnie inspiruje – i pod kątem przekuwania nowych pomysłów w konkretne projekty, i jeśli chodzi poznawanie „od kuchni” tego, jak zachowuje się dany surowiec podczas obróbki rzemieślniczej i w jaki sposób na nią reaguje.
Uważam, że w „klasyce w nowym wydaniu”, o której tyle się ostatnio mówi, jest miejsce na umiejętne połączenie tradycyjnych metod ze współczesnymi standardami produkcyjnymi. Efektem takiego podejścia będzie naprawdę dobry design. Dlaczego „naprawdę dobry”? Bo powstający z najlepszych materiałów, w zgodzie z naturą i indywidualnymi potrzebami klientów, a przy tym przemyślany.
Podsumowanie
Powrót do natury, szlachetnych materiałów tj. ponadczasowego drewna, lnu i wełny, do płynnych organicznych forma jest wszechobecny. Myślę, że ma on głęboki związek z naszą podświadomą tęsknotą za przyrodą, za tym co jest pierwotne i bliskie ludzkości od zarania.
